Diagnoza psychologiczna to proces, którego celem jest wyjaśnienie przyczyn trudności w uczeniu się lub w zachowaniu. Potocznie często nazywa się ją badaniem. Nie ma jednak nic wspólnego z wizytą u lekarza. W czasie spotkania z psychologiem dziecko lub nastolatek wykonuje szereg zadań, których celem jest określenie potencjałów i deficytów. Psycholodzy w swojej pracy stosują wystandaryzowane testy psychologiczne. Dzięki temu możliwe jest porównanie wyników uzyskanych przez klienta poradni z normami wiekowymi.

Ogólny przebieg i cel diagnozy psychologicznej.

Jednym z głównych zadań poradni jest diagnoza dzieci i młodzieży. Diagnozą w poradni zajmuje się m.in. psycholog, którego badania uzupełniane są w miarę potrzeb badaniami innych specjalistów np. logopedy, pedagoga, doradcy zawodowego. Psycholodzy korzystają też z informacji o stanie zdrowia dziecka (na podstawie złożonych przez rodziców zaświadczeń lekarskich).
Na badanie zgłaszane są dzieci i młodzież przez rodziców lub prawnych opiekunów.
Proces diagnozowania i jego wynik ma charakter wieloaspektowy. Każdy zgłoszony problem ma swoją specyfikę, która wpływa na dobór czynności diagnostycznych. Dlatego stosuje się różnorodne metody i techniki badawcze.
Podstawową formą jest wywiad (dostarcza on wiadomości o najwcześniejszych latach życia), rozmowa, obserwacja oraz testy psychologiczne. W procesie diagnozowania używane są wystandaryzowane, rzetelne, trafne i wiarygodne testy. Służą one do oceny rozwoju intelektualnego, poznawczego, emocjonalnego, społecznego i językowego.
Badanie psychologiczne ma na celu poznanie dziecka, jego możliwości rozwoju, zachowań, specyfiki trudności w funkcjonowaniu szkolnym, osobniczym, w relacjach rodzinnych czy rówieśniczych. Przede wszystkim stanowi próbę wyjaśnienia mechanizmów psychologicznych i genezy zgłaszanych problemów.

Rejestracja

Podczas wizyty rodzic wypełnia szczegółowy kwestionariusz. W tym czasie logopeda wykonuje z dzieckiem badanie, na które składa się:

  • obserwacja dziecka,
  • badanie rozumienia mowy,
  • badanie zachowań werbalnych,
  • badanie artykulacji,
  • badanie sprawności narządów artykulacyjnych,
  • badanie funkcji połykania,
  • badanie toru oddechowego,
  • orientacyjne badanie słuchu;

Badanie logopedyczne przebiega w formie swobodnej rozmowy oraz zabawy. Logopeda dostosowuje rodzaj zadań do możliwości dziecka. W niektórych przypadkach dziecko może zostać skierowane na dodatkowe badania (psychologiczne, neurologiczne, laryngologiczne, itp.). Końcowy etap spotkania to omówienie wniosków z rodzicem. Na życzenie opiekuna istnieje możliwość sporządzenia pisemnej opinii. Wiek badanego dziecka: 2-6 lat Czas spotkania: 45-60min.

Rejestracja

Słowo biofeedback pochodzi od przedrostka “bio” oznaczającego “coś biologicznego” i angielskich słów określających sprzężenie zwrotne. Cele biofeedbacku to odczytanie wybranych fizjologicznych parametrów organizmu, przetworzenie ich w komputerze i przedstawienie w pewnej formie, tak aby mogły być one z łatwością odczytane przez osobę biorącą udział w treningu. Biofeedback jest niezwykle ciekawą i skuteczną metodą stosowaną w leczeniu różnorodnych schorzeń. Trening biofeedback pozwala nauczyć się przejmować kontrolę nad niektórymi, dotychczas zachodzącymi nieświadomie, procesami, co z kolei pozwala na zwalczanie objawów pewnych chorób. Biologiczne sprzężenie zwrotne ma dużą wartość terapeutyczną i w przypadku wielu jednostek chorobowych może być stosowane zamiennie z farmakoterapią lub ją uzupełniać. Biofeedback poza medycyną znalazł zastosowanie w sporcie, psychologii czy w technologii. Biofeedback – na czym polega? Możliwość dostrzeżenia (na przykład pod postacią wykresów na monitorze komputera) lub usłyszenia (jako proste dźwięki) dotychczas nieuświadomionych zmian zachodzących w procesach fizjologicznych, po odpowiednim szkoleniu, daje szanse na świadome wpływanie na te procesy. Diagnoza biofeedback wiąże się z przeprowadzeniem badania EEG . Przebieg testu jest monitorowany na ekranie. Badanie trwa ok. 30 min.Pod wpływem diagnozy terapeuta ustala nad jakimi sferami należy pracować i jak często muszą przebiegać treningi.
Rejestracja

Celem zajęć jest stymulowanie rozwoju mowy, doskonalenie wymowy już ukształtowanej oraz niwelowanie wad wymowy. Prowadzimy terapię logopedyczną oraz neurologopedyczną w zakresie:

    • wad wymowy,
    • opóźnionego rozwoju mowy,
    • alalii i afazji,
    • jąkania, niepłynności mowy,
    • zaburzeń komunikacji.

Treść, formy i metody pracy z dzieckiem dostosowane są do wieku, potrzeb i możliwości oraz zainteresowań dziecka. Podczas zajęć prowadzone są różnorodne ćwiczenia i zabawy: oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne, słuchowe, leksykalne, usprawniające motorykę i kinestezję narządów mowy. Poprzez pokaz i objaśnienia dotyczące ułożenia narządów artykulacyjnych dzieci uczą się poprawnego wymawiania głosek. Zajęcia trwają 30-60 minut.

Zajęcia prowadzone indywidualnie dla uczniów od 5 roku życia. Celem terapii jest pomoc dzieciom w zapobieganiu bądź eliminowaniu niepowodzeń szkolnych. Terapia pedagogiczna obejmuje pracę z dziećmi z trudnościami dydaktycznymi, z ryzykiem dysleksji rozwojowej, z trudnościami w czytaniu i pisaniu (dysleksja), z trudnościami w dokonywaniu poprawnego ortograficznie zapisu (dysortografia) oraz w uczeniu się matematyki (dyskalkulia). Oddziaływania terapeutyczne skupiają się głównie na usprawnianiu zaburzonych funkcji istotnych w procesie uczenia się (m.in. koncentracja uwagi, percepcja wzrokowa i słuchowa, sprawność motoryczna, motywacja, planowanie i organizacja pracy), na aktywizowaniu potencjału intelektualnego i osobowościowego oraz wzmacnianiu i podnoszeniu samooceny ucznia.

Termin integracja sensoryczna określa prawidłową organizację wrażeń bodźców napływających przez receptory. Oznacza to, że mózg, otrzymując informacje ze wszystkich zmysłów (wzrok, słuch, równowaga, dotyk, czucie ruchu-kinestezja) dokonuje ich rozpoznania, segregowania i interpretacji oraz integruje je z wcześniejszymi doświadczeniami. Na tej podstawie mózg tworzy odpowiednią do sytuacji reakcję nazywaną adaptacyjną. Jest to adekwatne i efektywne reagowanie na wymogi otoczenia. Może to być odpowiedź ruchowa jak i myślowa. Integracja sensoryczna jest procesem, dzięki któremu mózg otrzymując informację ze wszystkich systemów zmysłowych: układu wzrokowego, słuchowego, czuciowego oraz przedsionkowego “zmysłu równowagi” i dokonuje ich segregacji, rozpoznania, interpretacji i integracji z wcześniejszymi doświadczeniami. Integracja sensoryczna rozpoczyna się już w okresie płodowym i trwa do około 7 roku życia Nierozwinięcie określonych umiejętności w kolejnych stadiach rozwoju powoduje powstawanie trudności w funkcjonowaniu i zachowaniu dziecka. Integracja zmysłowa ma wpływ na funkcjonowanie dziecka w pozostałych obszarach życia. Wcześniejsza rozpoczęta terapia daje większe szanse na usprawnienie funkcjonowania dziecka. W ramach zajęć rodzice uzyskują informacje dotyczące pracy z dzieckiem w domu oraz instruktaż ćwiczeń. Czas trwania 60 minut.

W organizmie człowieka obok bicia serca i oddechu istnieje rytm, w którym porusza się płyn mózgowo-rdzeniowy. Niesie on ze sobą informację o zdrowiu i dostarcza ją do wszystkich tkanek. Niezakłócony przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego umożliwia prawidłowy rozwój i funkcjonowanie całego organizmu. Wskutek urazów, wypartych emocji i chorób, ten przepływ ulega zablokowaniu, co może objawiać się między innymi napięciem, bólem i brakiem energii do życia. U dzieci osadzone w ciele traumy i urazy mogą być powodem rozmaitych zaburzeń i dysfunkcji w rozwoju psychomotorycznym, poznawczym i emocjonalnym. Terapia czaszkowo-krzyżowa polega na wzmacnianiu naturalnego rytmu i usuwaniu blokad w przepływie płynu mózgowo-rdzeniowego przez delikatny dotyk. Powoduje to głęboki relaks i umożliwia regenerację centralnego układu nerwowego. Terapeuta stosuje delikatny dotyk umożliwiający rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych w obrębie układu czaszkowo-krzyżowego (zespołu membranowego opony twardej mózgu i rdzenia kręgowego i przyczepionych do niej struktur kostnych: czaszki, kręgosłupa szyjnego i kości krzyżowej).

Nieinwazyjna, całkowicie bezbolesna metoda, wykorzystująca sprzężenie zwrotne, pozwalająca na obserwację i korektę procesów psychofizjologicznych zachodzących w naszym organizmie. Terapia polega na nauce świadomego kontrolowania procesów w celu poprawy funkcjonowania. Oddziałuje na takie obszary, jak: poznanie, zachowanie, emocje oraz towarzyszące im reakcje fizjologiczne. Określone wzorce fal mózgowych odpowiadają odmiennym stanom psychicznym, ale też korespondują z powszechnymi zaburzeniami lub zespołami. Korzystając z metody neurofeedback dokonujemy określenia aktywności mózgu poprzez pomiar mocy, częstotliwości oraz amplitudy reprezentatywnych fal następnie, wykorzystując informacje zwrotne w postaci elementów wizualnych i dźwiękowych (wideogra) poddajemy mózg treningowi. Fale, które możemy obserwować na ekranie komputera pochodzą z różnych źródeł (kora mózgowa, wzgórze), mają odmienną częstotliwość i kształt. Urządzanie EEG-Biofeedback poprzez głowicę rejestruje mikroimpulsy elektryczne odbierane z elektrod umieszczonych na skórze głowy i po ich przetworzeniu obrazuje graficznie na monitorze. Celem sesji terapeutycznej jest normalizacja wzorców EEG poprzez „nagradzanie” zmian na poziomie neuronalnym. Nagradzamy zmianę w kierunku bardziej dojrzałych wzorców fal, a zmniejszamy przewagę aktywności fal wolnych, najczęściej w zakresie theta. Trening neurofeedback wykorzystuje warunkowanie instrumentalne oraz warunkowanie klasyczne i zachodzi, gdy pożądany stan skoncentrowanej uwagi jest kojarzony z wykonywaniem zadania intelektualnego – spada aktywność wolnych fal mózgowych oraz podwyższa aktywność fal szybkich. Sukces osiągamy, gdy osoba trenująca potrafi wykorzystać w życiu codziennym umiejętność koncentrowania się, natychmiastowego przechodzenia w stan skupionej uwagi. Obserwacja EEG pozwala określić, czym w danej chwili zajmuje się mózg, tzn. które jego obszary są w stanie spoczynku, a które są aktywne. Możemy się nauczyć hamować fale wolne w zakresie theta i wzmacniać fale szybkie w zakresie beta, co skutkuje wzrostem uwagi i obniżenia impulsywności i nadpobudliwości. Na podkreślenie zasługuje fakt, że również poprawie ulegają wyniki w tradycyjnych testach inteligencji (skala inteligencji Wechslera), w testach ciągłego wykonania (TOVA), a także w osiągnięciach szkolnych. Efektem terapii biofeedback jest osiągnięcie stanu elastyczności umysłu, który może płynnie przerzucać uwagę i w pełni wykorzystać swoje zdolności intelektualne. Neurofeedback stosujemy, gdy występują problemy, takie jak:

  • ADHD i ADD,
  • kłopoty w nauce (pamięć, koncentracja, uwaga),
  • uzależnienia,
  • autyzm,
  • zespół Aspergera,
  • padaczka,
  • zaburzenia odżywiania,
  • chroniczne zmęczenie,
  • jąkanie,
  • bóle głowy,
  • zaburzenia snu,
  • stres,
  • tiki,
  • stany lękowe,
  • stany depresyjne,
  • choroba Parkinsona,
  • nadmierna impulsywność,
  • stany po udarach i urazach mózgu.

Terapeutyczny charakter tych zajęć polega na organizowaniu sytuacji społecznych, które dostarczają uczestnikom pozytywnych doświadczeń, pomagają modyfikować niewłaściwe zachowania, są szansą nabywania nowych umiejętności społecznych jednocześnie stwarzając warunki do odreagowywania napięć emocjonalnych.

Są to zajęcia grupowe pomagające w budowaniu prawidłowych relacji z innymi oraz radzeniu sobie z przeżywanymi trudnościami. Zajęcia socjoterapeutyczne adresowane są do dzieci: z zaburzeniami komunikacji społecznej, zaburzeniami zachowania, nieśmiałością, lękami, z niską samooceną. Zajęcia obejmować będą 7-10 spotkań, raz w tygodniu po 90 minut. Celem zajęć jest kształtowanie umiejętności w zakresie: rozumienia i rozpoznawania własnych uczuć oraz ich wyrażania, dostrzeganie swoich mocnych stron, dostrzegania podobieństw i różnic między ludźmi, zwiększania poczucia własnej wartości, właściwego porozumiewania się, rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji.

Zajęcia odbędą się w grupach wiekowych 7-9 oraz 10-12.

Psychoterapia dla dzieci w nurcie psychodynamicznym jest zmodyfikowaną formą psychoterapii psychodynamicznej. Jest dopasowana do możliwości rozwojowych dziecka w wieku 3 lat do 11 lat. To metoda opracowywania nieprawidłowości w funkcjonowaniu emocjonalnym i społecznym dziecka. Realizowane jest to poprzez obserwację wzorca relacji, jaki dziecko prezentuje na spotkaniach z psychoterapeutą. Analiza wzorca relacji, oraz interpretacja stojących z nim mechanizmów funkcjonowania, prowadzi do zmiany zachowania, oraz modyfikacji strategii radzenia sobie z afektami. Sesja trwa 50 min

Psychoterapia dla młodzieży stanowi formę leczenia psychoterapeutycznego dopasowaną do charakteru pracy z osobami nieletnimi. Psychoterapia dla młodzieży przeznaczona jest dla nastolatków od 12 roku życia wzwyż. Metoda ta różni się od psychoterapii dla dorosłych tym, że uwzględnia ona udział opiekunów nastolatka w procesie diagnozy, kontraktowania oraz ustanawiania i przestrzegania zasad odnoszących się do psychoterapii. Ta metoda pracy psychoterapeutycznej kładzie szczególny nacisk na sojusz współpracy między adolescentem i psychoterapeutą.

Zajęcia grupowe kształtujące umiejętności społeczne i komunikacyjne, wspomagające rozwój emocjonalny i osobisty dziecka. Celem zajęć jest:

  • rozwijanie umiejętności nawiązywania i podtrzymywania kontaktów rówieśniczych,
  • zdobycie umiejętności adekwatnego reagowania w sytuacjach społecznych,
  • współdziałanie w grupie podczas zabawy i pracy,
  • wyposażenie dziecka w różne sposoby radzenia sobie w sytuacjach dla niego trudnych.
  • zwiększenie możliwości poprawnego i twórczego porozumiewania się w różnych sytuacjach społecznych.
  • zdobywanie umiejętności dostrzegania i wyrażania emocji swoich i rówieśników,
  • wzbogacanie zasobu posiadanych przez dzieci środków ekspresji uczuć,
  • uczenie się sposoby odreagowywania napięć emocjonalnych,
  • budowanie pozytywnego obrazu samego siebie, kształtowanie poczucia własnej wartości.

Realizacja przyjętych celów nastąpi przez wprowadzenie gier i ćwiczeń terapeutycznych, edukacyjnych lub rozwojowych, dzięki którym dzieci zdobędą nowe doświadczenia społeczne, emocjonalne i poznawcze. To zajęcia pełne zabawy, radości wyzwalające potencjał dziecka w grupie. Zajęcia kierowane są do dzieci ze spektrum autyzmu, z trudnościami adaptacyjnymi oraz dzieci z trudnościami w relacjach społecznych o innym podłożu. Zajęcia prowadzone będą raz w tygodniu przez 60 minut przez dwóch terapeutów.

Konsultacja specjalistyczna z psychologiem ma na celu udzielenie wsparcia zgłaszającej się osobie. To pierwsze spotkanie o charakterze diagnostycznym pozwalające zorientować się w trudnościach, problemach oraz sytuacji życiowej klienta. Efektem takiej konsultacji jest ukierunkowanie pracy oraz dobór odpowiedniej formy pomocy dla dziecka i rodziny. Praca z psychologiem może być kontynuowana w formie terapii rodzinnej, psychodynamicznej lub poznawczo-behawioralnej.

Czasem z pozoru małe, ale powtarzane zbyt często błędy w diecie mogą być przyczyną wielu problemów, pozornie z dietą niezwiązanych. Badania naukowe już dawno udowodniły, że to co jemy znacząco wpływa na wygląd, samopoczucie oraz stan zdrowia. Konsultacja z dietetykiem pomoże przyjrzeć się w jaki sposób odżywianie wpływa na funkcjonowanie dziecka oraz pozwoli ustalić optymalny plan, zakres i sposób dalszego działania. Dietetyk pomaga zmodyfikować i wzbogacić dietę o potrzebne składniki zabezpieczające przed wystąpieniem deficytów pokarmowych, które mają znaczący wpływ na funkcjonowanie fizyczne i psychiczne dziecka. W przypadku m.in. zaburzeniem zachowania, nadpobudliwością, trudnością z koncentracją trwała i systematyczna współpraca z dietetykiem skutkuje wyciszeniem objawów problemowych i stwarza podłoże do wystąpienia pożądanych zachowań.
Rejestracja